Dzieciństwo z autyzmem jest tematem, który często kojarzy się z negatywnymi skojarzeniami, do tego stopnia, że niektóre osoby młode wykorzystują termin „autysta” w sposób obraźliwy. Jednakże, taka postawa sprawia nie tylko ból, ale również niesie ze sobą szereg krzywdzących konsekwencji. Dzieci z autyzmem są bowiem specjalne i często posiadają zdolności rozwinięte ponad przeciętnym poziomem innych dzieci w ich wieku. W kontekście tych stereotypów, w otoczeniu społecznym krążą również potencjalnie szkodliwe fałszywe poglądy na temat przyczyn występowania autyzmu u dzieci.
Statystyki Światowej Organizacji Zdrowia wskazują, że autyzm jest diagnozowany u 1 na 160 dzieci, co pokazuje, że nie jest to problemem zajmującym niewielką część społeczeństwa. Problem ten cztery razy częściej dotyka chłopców niż dziewczynki, jednakże nie ma różnicy związanej z klasą społeczną czy rasą dziecka.
Zgodnie z medyczną klasyfikacją, autyzm nie jest chorobą lecz zaburzeniem neurorozwojowym, które ma wpływ na sposób działania mózgu. Zaburzenie to charakteryzuje się wycofaniem z interakcji ze światem zewnętrznym, problemami w komunikacji oraz nawiązywaniu relacji społecznych. Każdy przypadek autyzmu jest unikalny – nie tylko objawy mogą różnić się między poszczególnymi osobami, ale również stopień ich nasilenia może być bardzo zróżnicowany.